zaterdag 11 augustus 2007
vrijdag 10 augustus 2007
helabahaikoe hertoginnedal
10 augustus 2007
hertoginnedal 4
hertoginnedal
walingen en vlalen : wij
zo verder samen ?
raho rahiti
verzendingsuur
vrijdag 10 augustus 2007
5u17
mijn
uur
van
opstaan
bij het dagelijks verzenden van de leuze
merk ik ineens dat het verzendingsuur
kwart voor een is
ik was dus in plaats van om vijf uur
om half een opgestaan
toch had ik me
na amper anderhalf uur slapen
helemaal niet slaperig
zelfs ochtendfris gevoeld
ik had de wijzerstand van vijf voor half één
voor die van vijf over vijf genomen
ik dus weer gezwind onder de lakens
& wanneer word ik weer wakker ?
zowaar om vijf na vijf
weer dezelfde wijzerstand
maar mij nu wijzend
een redelijker opstaansuur
5u17
mijn
uur
van
opstaan
bij het dagelijks verzenden van de leuze
merk ik ineens dat het verzendingsuur
kwart voor een is
ik was dus in plaats van om vijf uur
om half een opgestaan
toch had ik me
na amper anderhalf uur slapen
helemaal niet slaperig
zelfs ochtendfris gevoeld
ik had de wijzerstand van vijf voor half één
voor die van vijf over vijf genomen
ik dus weer gezwind onder de lakens
& wanneer word ik weer wakker ?
zowaar om vijf na vijf
weer dezelfde wijzerstand
maar mij nu wijzend
een redelijker opstaansuur
helabahaikoes
9 augustus 2007
even een kerk in
gelopen en hem gevraagd
hoe het met mij was
rahho rahiti
8 augustus 2007
hertoginnedal 3
hertoginnedal
di rupo & leterme
hoe elkaar vinden ?
raho rahiti
7 augustus 2007
jacht
jachten horen toe
aan lui die wegwillen uit
hun jachtig leven
6 augustus 2007
hertoginnedal 2
hertoginnedal
geef toe dat toegeven niet
gemakkelijk is
raho rahiti
5 augustus 2007
luisteren naar elkaar
luisteren is lucht
zijn voor anderen zodat
die ademen kan
raho rahiti
4 augustus 2007
hertoginnedal 1
hertoginnedal
en maar onderhandelen
wie heeft nu de bal ?
raho rahiti
3 augustus 2007
carrefour
carrefourklanten
zeggen na aankoop tegen
hun carre-tje four-t
raho rahiti
donderdag 9 augustus 2007
leuze 332
jette 9 augustus 2007
laat
een oude vriend
niet
in de steek
want
een nieuwe
evenaart hem niet
een nieuwe vriend
is
als jonge wijn
pas wanneer hij rijp is
smaakt hij goed
jezus sirach
9:10
helabaleuze
332
laat
een oude vriend
niet
in de steek
want
een nieuwe
evenaart hem niet
een nieuwe vriend
is
als jonge wijn
pas wanneer hij rijp is
smaakt hij goed
jezus sirach
9:10
helabaleuze
332
woensdag 8 augustus 2007
agalevsicon
8 augustus 2007
woord
voor
woord
het agalevsicon is het groene woordenboek
bargroens-nederlands/nederlands-bargroens
het is stilaan aan het uitgroeien
van woordenboek voor anderen
naar memoires over mezelf
op 4 september verschijnt bij houtekiet
dat boek over mij
“groen ?”
van karel michiels
dat zal wel goed zijn
want de schrijver had de hoffelijkheid
zijn manuscript aan mij voor te leggen
zodat de grootste onnauwkeurigheden
eruit konden worden geschrapt
of bijgewerkt
maar je echte levensverhaal - zo dacht ik -
schrijf je toch maar beter zelf
tegelijk ben ik sinds mijn bijna aflijvig zijn
bezig met al mijn schrijfsels te ordenen
zo vond ik ondermeer
allerlei haikoe’s van vroeger terug
enkele daarvan zet ik voortaan
op mijn blog
letter voor letter groeit zo
aan een ritme van 7 à 12 pagina’s per dag
het andere agalevsicon
dat én woordenboek én memoires
tegelijk aan het worden is
zou ik zo
letterlijk woord voor woord
niet mijn hele levensverhaal kunnen doen ?
wie de dagelijks-verschijnende blog-pagina’s
zelf alfabetisch ordent
stelt zo geleidelijk zijn eigen agalevsicon samen
de woorden staan
ofwel in grote horizontale letters bovenaan
of in kleinere rechtopstaande letters onderaan
woord
voor
woord
het agalevsicon is het groene woordenboek
bargroens-nederlands/nederlands-bargroens
het is stilaan aan het uitgroeien
van woordenboek voor anderen
naar memoires over mezelf
op 4 september verschijnt bij houtekiet
dat boek over mij
“groen ?”
van karel michiels
dat zal wel goed zijn
want de schrijver had de hoffelijkheid
zijn manuscript aan mij voor te leggen
zodat de grootste onnauwkeurigheden
eruit konden worden geschrapt
of bijgewerkt
maar je echte levensverhaal - zo dacht ik -
schrijf je toch maar beter zelf
tegelijk ben ik sinds mijn bijna aflijvig zijn
bezig met al mijn schrijfsels te ordenen
zo vond ik ondermeer
allerlei haikoe’s van vroeger terug
enkele daarvan zet ik voortaan
op mijn blog
letter voor letter groeit zo
aan een ritme van 7 à 12 pagina’s per dag
het andere agalevsicon
dat én woordenboek én memoires
tegelijk aan het worden is
zou ik zo
letterlijk woord voor woord
niet mijn hele levensverhaal kunnen doen ?
wie de dagelijks-verschijnende blog-pagina’s
zelf alfabetisch ordent
stelt zo geleidelijk zijn eigen agalevsicon samen
de woorden staan
ofwel in grote horizontale letters bovenaan
of in kleinere rechtopstaande letters onderaan
witte kinderbos
7 augustus 2007
Witte Kinderbos
Antwoord op lezersbrief in “De Morgen”
Als mede-aanplanter in 1982 van de eerste boompjes van het Witte Kinderbos ( dat toen nog lang zo niet heette ) ben ook ik er het hart van in dat de helft van dat bos nu gerooid is. Toch was ik onlangs aanwezig bij het vellen van de eerste bomen om aan te tonen dat we ons enerzijds neerleggen bij de aanleg van die spoorlijn ( die mag ook volgens ons niet doorheen woongebieden lopen ) maar om anderzijds erop te wijzen dat de middenberm niet ontbost maar verbost wordt. Honderden bomen ervan vormen nu al langsheen het Albertkanaal de Witte Kinderdeef tussen Luik en Antwerpen om aan te tonen dat zorg om kinderlevens geen taalgrenzen kent. De nu zo onenige Di Rupo en Leterme plantten er vorige lente in Kanne twee bomen van het Witte Kinderbos op elkaars grondgebied. Maar dé grootste troost is dat links en rechts van de E 19 een reusachtig Kinder Wandelbos van meer dan 50 hektaren aan het groeien is. Maar inderdaad : ondanks deze “verbossing” blijft de aanblik van die verwoesting tussen Mechelen en Vilvoorde zeer aan het hart doen en vermijd ik de eerste tijd er langs te moeten rijden. Een grappig gebeuren wil ik nog kwijt om aan te tonen dat de tijden inmiddels toch veranderd zijn. Bij die eerste aanplanting in 1982 werden wij nogal hardhandig aangepakt door jonge Mechelse politiemensen. Bij de ceremonie bij de verbossing stonden er schoolkinderen van Zemst met onze spandoek “Hier begint een wereld opnieuw”. Ze waren op de snelweg begeleid door twee politiemannen op motoren. Toen ik ze daarvoor bedankte en ik dat van 25 jaar geleden vertelde moest een van de twee lachen. Weet ge wie dat toen was ? Nee, dat wist ik niet. Dat was ik, lachte hij.
Zie je wel dat daar een wereld opnieuw begon ?
Luc Versteylen,
Helaba
Witte Kinderbos
Antwoord op lezersbrief in “De Morgen”
Als mede-aanplanter in 1982 van de eerste boompjes van het Witte Kinderbos ( dat toen nog lang zo niet heette ) ben ook ik er het hart van in dat de helft van dat bos nu gerooid is. Toch was ik onlangs aanwezig bij het vellen van de eerste bomen om aan te tonen dat we ons enerzijds neerleggen bij de aanleg van die spoorlijn ( die mag ook volgens ons niet doorheen woongebieden lopen ) maar om anderzijds erop te wijzen dat de middenberm niet ontbost maar verbost wordt. Honderden bomen ervan vormen nu al langsheen het Albertkanaal de Witte Kinderdeef tussen Luik en Antwerpen om aan te tonen dat zorg om kinderlevens geen taalgrenzen kent. De nu zo onenige Di Rupo en Leterme plantten er vorige lente in Kanne twee bomen van het Witte Kinderbos op elkaars grondgebied. Maar dé grootste troost is dat links en rechts van de E 19 een reusachtig Kinder Wandelbos van meer dan 50 hektaren aan het groeien is. Maar inderdaad : ondanks deze “verbossing” blijft de aanblik van die verwoesting tussen Mechelen en Vilvoorde zeer aan het hart doen en vermijd ik de eerste tijd er langs te moeten rijden. Een grappig gebeuren wil ik nog kwijt om aan te tonen dat de tijden inmiddels toch veranderd zijn. Bij die eerste aanplanting in 1982 werden wij nogal hardhandig aangepakt door jonge Mechelse politiemensen. Bij de ceremonie bij de verbossing stonden er schoolkinderen van Zemst met onze spandoek “Hier begint een wereld opnieuw”. Ze waren op de snelweg begeleid door twee politiemannen op motoren. Toen ik ze daarvoor bedankte en ik dat van 25 jaar geleden vertelde moest een van de twee lachen. Weet ge wie dat toen was ? Nee, dat wist ik niet. Dat was ik, lachte hij.
Zie je wel dat daar een wereld opnieuw begon ?
Luc Versteylen,
Helaba
iemand
zondereigen 8 augustus 2007
wanneer
iemand
aan
iemand
vraagt
om iets
te doen
is het
doorgaans
niemand
die
het doet
helabaleuze
331
wanneer
iemand
aan
iemand
vraagt
om iets
te doen
is het
doorgaans
niemand
die
het doet
helabaleuze
331
dinsdag 7 augustus 2007
maandag 6 augustus 2007
verlaat mij niet
4 augustus 2007
verlaat mij niet
nu mijn kracht bezwijkt
gisterenmiddag op de dageraadzolder
werd ik bijzonder getroffen
door het vers 9 uit psalm 71
een vers dat mieke & ik nog samen hernamen
bij ons avondgebed :
“verstoot mij niet
nu ik oud word
verlaat mij niet
nu mijn kracht bezwijkt”
niet dat wij beidjes al zoooo oud zijn
maar toch...
het hele leven van de brouwerij
dag na dag een hele dag delen
hoe graag we dat ook blijven doen
wordt hoe langer hoe zwaarder
wat mieke & mij deze vacantie
dan ook alweer zo’n deugd doet
is de bijna voortdurende aanwezigheid
van krachtige twintigers & dertigers
( om van de veertigers nog maar te zwijgen )
meer & meer anderen
komen dat leven met ons tweetjes delen :
niet alleen door mee in te staan
voor de goede gang van zaken
of door uit eigen beweging
de nodige werkzaamheden te verrichten
of door moeilijke situaties mee te helpen
te boven komen...
maar ook door zowaar ook de verhalen te doen
& mettertijd zelfs ook
de zegeningen over te nemen
wat voelen wij twee ons goed omogeven
door mensen die om ons geven
bewaarheiden zij zo niet
op een voor ons heel blijmakende wijze
bovenstaande psalmtekst ?
verlaat mij niet
nu mijn kracht bezwijkt
gisterenmiddag op de dageraadzolder
werd ik bijzonder getroffen
door het vers 9 uit psalm 71
een vers dat mieke & ik nog samen hernamen
bij ons avondgebed :
“verstoot mij niet
nu ik oud word
verlaat mij niet
nu mijn kracht bezwijkt”
niet dat wij beidjes al zoooo oud zijn
maar toch...
het hele leven van de brouwerij
dag na dag een hele dag delen
hoe graag we dat ook blijven doen
wordt hoe langer hoe zwaarder
wat mieke & mij deze vacantie
dan ook alweer zo’n deugd doet
is de bijna voortdurende aanwezigheid
van krachtige twintigers & dertigers
( om van de veertigers nog maar te zwijgen )
meer & meer anderen
komen dat leven met ons tweetjes delen :
niet alleen door mee in te staan
voor de goede gang van zaken
of door uit eigen beweging
de nodige werkzaamheden te verrichten
of door moeilijke situaties mee te helpen
te boven komen...
maar ook door zowaar ook de verhalen te doen
& mettertijd zelfs ook
de zegeningen over te nemen
wat voelen wij twee ons goed omogeven
door mensen die om ons geven
bewaarheiden zij zo niet
op een voor ons heel blijmakende wijze
bovenstaande psalmtekst ?
nog nooit is voor ons
het oude testament
zo nieuw geweest
water
6 augustus 2007
de kerk
met grond
onder
de voeten
& gras
tussen
de tenen
dit weekend weer een kindje mogen dopen
zij het dan niet in een kerkgebouw
meerdere jonge ouderparen zijn nog wel gelovig
maar niet meer zo binnengebouwelijk als vroeger
ze behoren meer
zoals in evangelischer tijden
tot de kerk met grond onder de voeten
& gras tussen de tenen
dat bleek ook deze zaterdag weer
de dopen in de oude brouwerij
gebeuren meestal bij de pinksterbron :
een ooit met pinksteren gemetst bouwseltje
met zachtoplopende stenen trapjes
helemaal op maat van kindervoetjes
de kinderen van deze kinderrijke familie
lieten zich dan ook meteen hun schoentjes uitdoen
& tastten zich met hun blote teentjes
naar boven tot bij dfe opowellende bron
water moet bewegen opwellen opborrelen
& dat is bij een binnenkerkelijke doopvont
meestal niet het kinderverheugend geval
bewegend water maakt van kinderen
de vrome aandacht gaande
vroomheid bij kinderen heeft water nodig
komt pas in volle natuur echt tot uiting
het dopelingetje zelf was amper een jaar oud
& begaf zich al meteen naar de bron
naast de bron stond een stenen schotel
alle volwassenen hadden zinvol water meegebracht
dat ze met telkens een woordje uitleg
een voor een in de schotel uitgoten
grootogig keek de dopeling erop toe
vroeger mocht alleen de priester dopen
de gewone leek enkel “in geval van nood”
in viersel hebben we dat omgedraaid :
daar mag iedereen dopen in geval van vreugde
die vreugde was er in deze gelovige familie
in hoge mate aanwezig
ook een grote dankbaarheid tegenover de voorouders
wij moderne westerlingen denken bij een doop
lang niet dakbaar genoeg aan degenen
waaraan wij ons bestaan te danken hebben
de ouders hadden dan ook zorgvuldig
een houten stamboom gemaakt
met daar de namen op
van de drie voorgaande generaties
met een korte stilte werden die even
dankbaar-beseffend herdacht
toen doopte ik als eerste het meisje :
“lieve merdith
in naam van iedereen die van je houdt
maar vooral van jezus onze zaligmaker
& van maria zijn heilige moeder
doop ik jou ten eeuwigen dage”
kinderlijk-vroom liet het kind zich onbeweeglijk
deze eerste zegenende druppels welgevallen
dan waren vader en moeder aan de beurt
peter en meter de grootouders alle aanwezigen
die zegden enkel : meredith ik doop jou
het meisje was zo onder de indruk
dat het op zeker ogenblik
zelf haar vingertje in bron doopte
& tot blijde vreugde van de omstaanders
zowaar haar eigen moeder doopte
vroeger moest de moeder haar kerkgang doen
“om zich te laten zuiveren
van de bezoedeling van het moederschap”
we zijn ondertussen gelukkig
tot christelijker tijden gekomen
toch vind ik het bij een doop nog zinvol
zij het dan met een vreugdevoller bedoeling
over de dopeling het weesgegroet uit te spreken
terwijl het meisje nog altijd
langs haar handjes & voetjes
met haar doopwater spelend verbonden bleef
sprak ik erover de zegen van de zintuigen uit
& zegende ik haar oogjes haar oortjes
haar handjes en voetjes heel haar lichaampje
“dat het uitgroeien mag
tot een teken van tederheid voor heel veel mensen
maar vooral ooit voor de allerliefste van haar leven
levenslang”
tot de avond toe is de familie heel de verdere dag
in de tuin van viersel het doopsel blijven navieren
tot de kinderen toe was iedereen
van een blije vreugde vervuld
omdat hun kleine meredith
bij de opborrelende pinksterbron
zo zinvol was opgenomen
in de kerk met grond onder de voeten
& gras tussen de tenen
zondag 5 augustus 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)