verlaat mij niet

4 augustus 2007

verlaat mij niet
nu mijn kracht bezwijkt

gisterenmiddag op de dageraadzolder
werd ik bijzonder getroffen
door het vers 9 uit psalm 71
een vers dat mieke & ik nog samen hernamen
bij ons avondgebed :
“verstoot mij niet
nu ik oud word
verlaat mij niet
nu mijn kracht bezwijkt”

niet dat wij beidjes al zoooo oud zijn
maar toch...
het hele leven van de brouwerij
dag na dag een hele dag delen
hoe graag we dat ook blijven doen
wordt hoe langer hoe zwaarder

wat mieke & mij deze vacantie
dan ook alweer zo’n deugd doet
is de bijna voortdurende aanwezigheid
van krachtige twintigers & dertigers
( om van de veertigers nog maar te zwijgen )

meer & meer anderen
komen dat leven met ons tweetjes delen :
niet alleen door mee in te staan
voor de goede gang van zaken
of door uit eigen beweging
de nodige werkzaamheden te verrichten
of door moeilijke situaties mee te helpen
te boven komen...
maar ook door zowaar ook de verhalen te doen
& mettertijd zelfs ook
de zegeningen over te nemen

wat voelen wij twee ons goed omogeven
door mensen die om ons geven
bewaarheiden zij zo niet
op een voor ons heel blijmakende wijze
bovenstaande psalmtekst ?

nog nooit is voor ons
het oude testament

zo nieuw geweest