Antwerpen, vrijdag 14 december 2007
15u21
* Gevangenis Begijnenstraat
* Een 70-jarige vrouw had je per brief gevraagd haar te komen bezoeken
* Bij het binnengaan piepte de metaaldetector : je moest je horloge afgeven
* De tweede keer piepte het nog : je moest je bretellen uitdoen
* Je zat in de wachtruimte
Bedenking bij Misdaadweduwen
Je zag om je heen de andere wachtenden. Het waren bijna allemaal vrouwen, waarvan de meesten nog heel jong. Er waren er heel mooie bij, maar bij hen allemaal haalde de zwijgende droefheid het op hun schoonheid
& je dacht : je geliefde door de dood verliezen is nog veel erger. Maar dit moet toch ook erg zijn : je man in leven weten maar er maandenlang, ja jarenlang niet bij kunnen.
& je vond meteen het woord misdaadweduwen uit.
@
Bedenking bij het werkwoord wateren
Je hoorde de vrouw vertellen hoe gierig haar man wel was. Om water te sparen waterde hij altijd in de lavabo
& je dacht : die betekenis had ik nog nooit aan het werkwoord wateren horen geven.
@
Viersel, dinsdag 11december 2007
* We krijgen de Steiner-school Hibernia uit Antwerpen op brouwerijbezoek
* Je was hun bus vanuit Broechem met de wagen gevolgd
* Je kwam samen aan
Bedenking bij een heilzame Afwisseling
Je zag ze benieuwd uitstappen en nog onwennig voor ons wagenparkje tegen elkaar aangedrumd staan. Twee dozijn veertien-vijftienjarigen van beiderlei kunne.
Je zag de vraag in hun ogen : wat staat hen daar in die doening aan de overkant te wachten ?
& je dacht ( en zéi het hun ook ) : 37 jaar geleden kwam er ook zo’n klas van jullie leeftijd aan. Ze keken ook naar dat gebouw aan de overkant. Wat hebben zij ervan gemaakt ? Ga net als zij de poort onderdoor en doe net als zij : maak er vandaag wat van. Begin maar al met de kachels aan te steken en de ondergestroomde kelder leeg te pompen.
Je zag ze het erf betreden en de tuin ingaan.
Je hoorde ze even later joelen en lachen en alle brugjes overhollen, de zwieper afzwiepen, de kabelbaan aandurven maar ook de kachels aansteken, rond die warme kachel naar de verhalen komen luisteren, de middagwijding meemaken, ingetogen bij den open haard in het bakhuis naar elkaar zitten schrijven...
& je dacht : het is hier weer net zoals in de beginjaren. Toen maakten de veertien-zestienjarigen hier nog de meerderheid uit. Maar ook nu was het gelijk toen : uitbundigheid en ingetogenheid wisselen elkaar hier heilzaam af.
14u15
Bedenking bij een nooit gekregen Zegen
Je had ze bijna alle verhalen gedaan en ze hadden er gretig naar zitten luisteren.
Je stelde ze uiteindelijk voor een stiltetocht door de tuin te maken en dan de hangbrug over te komen. Zo zouden ze bewust van hun gesloten jeugd afscheid nemen en hun open jeugd betreden. Van de stiltetocht kwam niet veel in huis, ze drumden weer, zoals bij hun aankomst, tegen elkaar aan maar lieten dan elkaar één voor één gaan.
Je hoorde hoe er een grote stilte kwam over de groep.
Je zag hoe ingetogen ze elk plank voor plank heel bewust hun overgang maakten.
Verzameld rond de grote lindentafel mocht ik hen de jeugdzegen geven
& je dacht : wat ben ik blij deze jongens en meisjes een inwijding te mogen geven die ik zelf nooit gekregen heb.
@
Viersel, zaterdag 8 december 2007
15u10
* Nieuwe maan
* Feest van Maria’s eerste Geboorte
alias Onbevlekte Ontvangenis
* Met z’n twaalven van klein tot groot rond de moestuinfontein
* Bert & Katrien komen Elisabethzegen halen
* Ze zijn al vier maanden in verwachting
Bedenking bij een Elisabethzegen
Je legde je hand op Bert zijn hand. Die had zijn hand op de schoot van Katrien gelegd.
Je sprak een voor een de zegenende woorden uit : ik zegen je groeiende oogjes, wezentje, opdat eens ter wereld gekomen je er heel veel mensen graag mee zou mogen zien, vooral ooit, zoals je lieve ouders, de allerliefste van je leven levenslang. Zoook de oortjes, het mondje, de handjes, de voetjes, heel het groeiende lichaampje.
Je voelde het als het ware van in de schoot naar al je woorden luisteren.
Je zag de ouders, vooral de moeder, elk van die woorden knikkend beamen
& je dacht : als het wezentje al zou kunnen, het zou je nu ook al bij elk woord toeknikken.
@
Bedenking bij een Tegendeel
Je hoorde de week tevoren een meisje van achttien je komen toevertrouwen hoe ze leed onder de abortus die ze zopas had laten voltrekken
& je dacht : is een Elisabethzegen niet het tegendeel van een abortus ? Wat die geneesheer in die schoot dodend voltrok mag jij als priester in deze schoot zegenend nog meer tot leven wekken.
@
Baggenstraat, vrijdag 7 december 2007
21u12
* Je keek toevallig naar VTM
Bedenking bij Ouders achter de Coulissen
Je keek naar “Het Verstand van Vlaanderen”
Je zag de achter-hen-zittende ouders er al even schrander uitzien als hun kinderen.
Je zag hen uitbundig glunderen en in de handen klappen telkens wanneer hun kind een juist antwoord had gegeven
& je dacht : maar goed dat ze de ouders niet laten zien van de verliezende kinderen, hoe verwijtend en misschien zelfs afslaande sommigen op hetzelfde ogenblik achter de coulissen zijn.
@
Baggenstraat, woensdag 5 december 2007
19u02
* TV-nieuws
Bedenking bij een ontroerende Hulde
Je keek naar de ingetogen hulde die tweehonderd politieagenten en -studenten in Lot brachten aan hun zo gewelddadig omgekomen collega. Gansters hadden haar doodgeschoten daags voor haar vierentwintigste verjaardag.
Je zag hoe sommigen hartverscheurend-wenend elkaar omhelsden
& je dacht : hoe ontroerend die vaak zo hard-moeten-optredende politiemensen zo zacht-menselijk te zien zijn.
@
Kamer, woensdag 5 december 2007
06u01
* Radionieuws
Bedenking bij rampzalige Plaatsnamen
Je hoorde dat er een ongeluk gebeurd was op de grote Ring van Vilvoorde.
Je hoorde weer waar er overal files stonden : aan de ene kant oostwaarts in Machelen, Zaventem, Kraainem, Wezenbeek-Oppem, Tervuren, Hoeilaart, Sint-Genesius -Rode... en aan de andere kant westwaarts in Grimbergen, Wemmel, Zellik, Groot-Bijgaarden, Dilbeek, Lennik, Vlezenbeek, Drogenbos...
& je dacht : waarom klinken die mooiste plaatsnamen van Brabant ons nog alleen maar rampzalig in de oren ?
@
