charleroi 29 september 2007
als
één persoon
een leugen
vertelt
zijn er
talloze
anderen
die
haar
als waarheid
doorvertellen
helabaleuze
388
charleroi 29 september 2007
als
één persoon
een leugen
vertelt
zijn er
talloze
anderen
die
haar
als waarheid
doorvertellen
helabaleuze
388
jabbeke 28 september 2007
de man
die
zijn vrouw
haar
kleine fouten
niet
vergeeft
zal zich
nimmer
verheugen
in haar
grote deugden
kahlil gibran
helabaleuze
387
27 september 2007
Aan de heren Leterme & Di Rupo
in hun beider hoofdstad
Geachte bewindslieden,
Herinnert U zich deze feestelijke ontmoeting in Kanne nog ? Hebt U er ooit de televisiebeelden van gezien ? Wat een heerlijk beeld van overeenstemming gaven jullie beiden toen aan die kinderen niet : een beeld van overeenstemming onder al uw verschillen heen. U hebt toen beiden uw eigen boom op elkaars grondgebied geplant.
Is dat geen beeld van de Belgische overeenstemming die uiteindelijk de regeringsonderhandelingen moeten opleveren ?
Geredelijk mag wel worden gezegd dat U, Elio Di Rupo, dé man van Zuid-België bent, en U, Yves Leterme, dé man van Noord-België.
De kinderen van ons land beseffen niet wat er allemaal boven hun hoofden aan onenigheid en zelfs aan verscheurdheid des lands omgaat. Maar ze voélen dat er iets kortelings gebeuren moet. Daarom nodig ik U beiden in hun naam uit om nog eens in Kanne even rond uw beider bomen te komen staan.
De overeenstemming die U beiden op die plek zal bereiken zal door uw beider landsdelen, en dus door heel het land, hoe noodgedwongen ook, zeker aanvaard worden.
Wilt U dat doen ?
Met benieuwde en alvast dankbare groeten.
Namens ongetwijfeld ontelbare kinderen
van uw beider landsgedeelten,
Luc Versteylen
14 april 2007
hier
begint
een wereld
opnieuw
wat een volksfeest was me dat weer
die vijdag in kanne
een vrijdag de dertiende dan nog wel
terwijl op de luchthaven van zaventem
zoveel mensen zoveel ellende moesten delen
deden wij in kanne elkaar heelwat
blijmakender vreugdes aan
te beginnen met de in zomers-wit getooide kinderen
die al zingend & dansend de komst
van de twee minister-presidenten verbeidden
hé die ene die ziet er zo gewoon gekleed uit ?
merkte een kind op
toen ze beiden uit hun wagen stapten
de ouders & de leerkrachten
hielden onze 20-meter-lange spandoek open :
“hier begint een wereld opnieuw”
zelf zei ik die zin in het midden staande
helemaal alleen
dan samen met de kinderen
in een kring daarrond al wat luider
dan met alle omstaanders
in een grote kri,g daarrond
om ter luidst & om ter gemeendst
je voelde het aan alles :
hier vandaag begon werkelijk
een wereld opnieuw
dan terwijl de beide bewindslieden
samen met de twee burgemeesters
& de moeder van joe van holsbeeck
in een boot van “de scheepvaart”
naar de plantplaats vaarden
stapten de kinderen
met hun leerkrachten & ouders met de spandoek
langs de trekweg met hen mee
al dagen tevoren was er met beide kabinetten
druk overleg gepleegd
voor een goed verloop
leterme had iets gehoord over dansen
dat zou hij zeker niet meedoen
zo werd ons gemeld
hij herinnerde zich allicht
een bepaald televisiespel
ik had hem nochtans een velletje gestuurd
& daarin geschreven :
niet beducht zijn
meneer de minister-president
wij zullen u in kanne den baard afdoen
de dag tevoren kregen we weer telefoon :
als de sfeer goed is zal de minister-president
misschien toch wél meedansen
mooi om aanschouwen was het
hoe beide presidenten elk hun boom
op de ander zijn grond plantten
aan leterme kon je goed zien
dat het niet de eerste keer was
dat hij een schup vasthield
mooi ook om aanschouwen was hoe alle kinderen
hun zakjes met voor hen betekenisvolle aarde
rond de bomen strooiden
aan de beide hooggeplaatsten was gevraagd
geen toespraak te houden
maar zeven betekenisvolle woorden te zoeken
vijf in hun eigen taal
& twee in het duits
de kinderen plukten de woorden
een voor een van de boom
& leterme & di rupo lazen ze
met luide stem voor
ze waren zelfs zo vriendelijk
van de kinderen niet alleen
de woorden te laten plukken
maar ze ook te laten voorlezen
voor ze dat zelf deden
grappig was het vlaamse kindje
dat di rupo’s franse woord “famille” voorlas :
hij las het op zijn limburgs : “famille”
met twee ll’en
iedereen moest lachen
toen werd er rond de boom gedanst
op de wijze van het kinderliedje
“jantje wou eens dansen
rond de pas-geplante boom”
in het midden stonden de beide minister-presidenten
samen met françoise van hombeeck
met hun hand rond de stam
bij de eerste boom
bleven di rupo & leterme nog onbeweeglijk
maar bij de tweede boom
was de sfeer blijkbaar zo goed
dat zij zowaar met de kinderen meedansten
de moeder van joe bleef alleen
in het midden staan
ze voelde zich te triest
om mee te doen
maar was wel blij
met die kinderlijke hulde aan haar zoon
weer zeiden we in drie kringen
hoe langer hoe luider & gemeender :
“hier begint een wereld opnieuw”
zij alleen zweeg
ooit waren we bij haar thuis
op verzoek van de aalmoezenier van hun zoon
het verhaal van de drie levens gaan doen
maar ze zei dat het voor haar & haar man
nog te vroeg was om erin te geloven
lang hield ze de boom nog omklemd
terwijl iedereen wegging
zou het dan toch kunnen waar zijn
niet alleen dat een wereld
hier opnieuw begon
maar dat zij ooit
hun zoon in een derde leven zou terugzien ?
waren deze beide bomen
tegelijk door de grootsten & de kleinsten van het land
zo vredevol & vreugdevol geplant
daar misschien geen voorteken van ?
namur 27 september 2007
politiek
is
een
veel te
serieuze zaak
om aan
politiekers
over
te laten
nick balthasar
helabaleuze
386
26 september 2007
een
oost-westelijk
huwelijk
een uitgeverij had aan een schrijver
zowaar opdracht gegen
een boek over mij te schrijven
na zes maanden intens nazoekwerk
is het eind deze zomer verschenen
& weet je wat hij na dat verschijnen vroeg ?
of ik hem wou trouwen
als blijk van vertrouwen in mijn
terdege-nagegane priesterschapsbeleving
kon dat wel tellen
het deed me dan ook veel deugd
dat ik van harte op zijn verzoek kon ingaan
vorige zaterdag had deze inzegening plaats
op de plaats die ze daarvoor
samen hadden gekozen
& waar ze ook met grote overtuiging
hun voorbereiding waren komen doen :
in de tuin van de oude brouwerij van viersel
hij was zoekende christen
zij overtuigd boeddhiste
de inzegening zou dus
tweevoudig-harmonisch moeten zijn
in de nazomerse zon & schaduw
rond de ronde houten tafel
van de grote lindenkring
hadden alle vrienden plaatsgenomen
zelf vroegen ze eerst vergiffenis aan elkaar
niet door persoonlijke dingen
publiekelijk prijs te geven
maar door het zintuig te noemen
waarmee ze elkaar het meest
ontgoocheld of teleurgesteld hadden
ik weet niet meer wat zij ieder zeiden :
ik ben blind geweest ?
ik ben lam geweest ?
doet er niet toe
ik sprak dan zegenend
deze woorden over hen uit :
vanuit de verre oostelijke wijsheid
van boeddha uit india
& met de nabije oostelijke genade
van de jezus uit nazareth
schenk ik u vergiffenis
neem al het kwaad uit u weg
& maak u nog meer gereed voor elkaar
terwijl zij elkaar daarna ten teken daarvan zoenden
klapte iedereen spontaan in de handen
toen werden bij wijze van woorddienst
door drie vertrouwden
eenentwintig woorden voorgelezen
die zo kleurrijk & smaakvol mogelijk
voor hen kenschetsend waren
zevend voor hem
zeven voor haar
zeven voor hen beiden samen
bij ieder nieuwe woord kwamen ze ons
nog levendiger en herkenbaarder voor ogen
aan de vriendenkring vroeg ik dan
de zeven waardevolste woorden te zeggen
die ze kenden :
wat ze dan ook van harte deden :
eerbied speelsheid inwendige rust...
het werden er heelwat meer dan zeven
beide trouwers namen elkaar bij de hand
& pasten die woorden een voor een
in stilte op elkaar toe :
ja ik geloof in jou als degene
die ik altijd zal eerbiedigen
ja ik geloof in jou
als mijn speelgenoot
ja ik geloof in jou als degene
die mij diep tot rust brengt enz
hoe mooiere woorden jullie zeggen
zo had ik uitgelegd
hoe dieper ze zullen trouwen
toen begaven ze zich beiden naar de trouwbrug
over onze middengracht heen
hij langs de noorderkant ervan
zij langs de zuiderkant
een jongetje van tien was alvast benieuwd
in het midden van de brug gaan zitten
nog nooit had hij een trouw
van zo dichtbij meegemaakt
heel langzaam kwamen ze naar elkaar toe
plank voor plan de twaalf jaren herlevend
dat ze elkaar al kenden
in het midden gekomen
legden de getuigen hen hand op de schouder
& zei ik hen :
wanneer jullie nu nog dieper
met elkaar willen trouwen
man & vrouw zijn in goede & kwade dagen
in ziekte & gezondheid
zeg dan aan elkaar :
ik geloof in jou
een na een schoven ze de ringen rond elkaars vinger
& zegden terwijl ik hen zegende :
ik geloof in jou
weer bracht hun nieuwe zoen
een opgetogen handgeklap teweeg
zij kreeg een bloemenkroontje op het hoofd
hij een bloemenkrans omgehangen
zo kwamen ze beiden
feestelijk de brug weer af
& mocht ik hen de huwelijkszegen geven :
vanuit de verre oostelijke wijsheid
van boeddha uit india
& met de nabije oostelijke genade
van de jezus uit nazareth
zegen ik uw ogen
opdat jullie elkaar
er nog liever mee mogen zien
dan jullie in het verleden al gedaan hebben
zoook hun oren hun mond
hun handen hun voeten heel hun lichaam
dat zij nog meer dan in het verleden
een teken zouden mogen zijn
van liefde & tederheid
voor heel veel mensen
maar vooral voor elkaar
een derde golf van handgeklap kwam over hen heen
rond diezelfde ronde houten tafel in de grote lindenkring
werd dan het feest rijkelijk verdergezet
waren het verre & het nabije oosten
hier in ons westen
niet naar elkaar toegetrouwd ?
wachtebeke 26 september 2007
de
goede
oude tijd
is
enkel
te danken
aan
slechte
geheugens
helabaleuze
385
bilzen 25 september 2007
een
overdrijving
is
een
waarheid
die
haar
geduld
verloor
kahlil gibran
helabaleuze
384