kanne2

27 september 2007

Aan de heren Leterme & Di Rupo

in hun beider hoofdstad

Geachte bewindslieden,

Herinnert U zich deze feestelijke ontmoeting in Kanne nog ? Hebt U er ooit de televisiebeelden van gezien ? Wat een heerlijk beeld van overeenstemming gaven jullie beiden toen aan die kinderen niet : een beeld van overeenstemming onder al uw verschillen heen. U hebt toen beiden uw eigen boom op elkaars grondgebied geplant.

Is dat geen beeld van de Belgische overeenstemming die uiteindelijk de regeringsonderhandelingen moeten opleveren ?

Geredelijk mag wel worden gezegd dat U, Elio Di Rupo, dé man van Zuid-België bent, en U, Yves Leterme, dé man van Noord-België.

De kinderen van ons land beseffen niet wat er allemaal boven hun hoofden aan onenigheid en zelfs aan verscheurdheid des lands omgaat. Maar ze voélen dat er iets kortelings gebeuren moet. Daarom nodig ik U beiden in hun naam uit om nog eens in Kanne even rond uw beider bomen te komen staan.

De overeenstemming die U beiden op die plek zal bereiken zal door uw beider landsdelen, en dus door heel het land, hoe noodgedwongen ook, zeker aanvaard worden.

Wilt U dat doen ?

Met benieuwde en alvast dankbare groeten.
Namens ongetwijfeld ontelbare kinderen

van uw beider landsgedeelten,

Luc Versteylen

14 april 2007

hier

begint

een wereld

opnieuw

wat een volksfeest was me dat weer

die vijdag in kanne

een vrijdag de dertiende dan nog wel

terwijl op de luchthaven van zaventem

zoveel mensen zoveel ellende moesten delen

deden wij in kanne elkaar heelwat

blijmakender vreugdes aan

te beginnen met de in zomers-wit getooide kinderen

die al zingend & dansend de komst

van de twee minister-presidenten verbeidden

hé die ene die ziet er zo gewoon gekleed uit ?

merkte een kind op

toen ze beiden uit hun wagen stapten

de ouders & de leerkrachten

hielden onze 20-meter-lange spandoek open :

“hier begint een wereld opnieuw”

zelf zei ik die zin in het midden staande

helemaal alleen

dan samen met de kinderen

in een kring daarrond al wat luider

dan met alle omstaanders

in een grote kri,g daarrond

om ter luidst & om ter gemeendst

je voelde het aan alles :

hier vandaag begon werkelijk

een wereld opnieuw

dan terwijl de beide bewindslieden

samen met de twee burgemeesters

& de moeder van joe van holsbeeck

in een boot van “de scheepvaart”

naar de plantplaats vaarden

stapten de kinderen

met hun leerkrachten & ouders met de spandoek

langs de trekweg met hen mee

al dagen tevoren was er met beide kabinetten

druk overleg gepleegd

voor een goed verloop

leterme had iets gehoord over dansen

dat zou hij zeker niet meedoen

zo werd ons gemeld

hij herinnerde zich allicht

een bepaald televisiespel

ik had hem nochtans een velletje gestuurd

& daarin geschreven :

niet beducht zijn

meneer de minister-president

wij zullen u in kanne den baard afdoen

de dag tevoren kregen we weer telefoon :

als de sfeer goed is zal de minister-president

misschien toch wél meedansen

mooi om aanschouwen was het

hoe beide presidenten elk hun boom

op de ander zijn grond plantten

aan leterme kon je goed zien

dat het niet de eerste keer was

dat hij een schup vasthield

mooi ook om aanschouwen was hoe alle kinderen

hun zakjes met voor hen betekenisvolle aarde

rond de bomen strooiden

aan de beide hooggeplaatsten was gevraagd

geen toespraak te houden

maar zeven betekenisvolle woorden te zoeken

vijf in hun eigen taal

& twee in het duits

de kinderen plukten de woorden

een voor een van de boom

& leterme & di rupo lazen ze

met luide stem voor

ze waren zelfs zo vriendelijk

van de kinderen niet alleen

de woorden te laten plukken

maar ze ook te laten voorlezen

voor ze dat zelf deden

grappig was het vlaamse kindje

dat di rupo’s franse woord “famille” voorlas :

hij las het op zijn limburgs : “famille”

met twee ll’en

iedereen moest lachen

toen werd er rond de boom gedanst

op de wijze van het kinderliedje

“jantje wou eens dansen

rond de pas-geplante boom”

in het midden stonden de beide minister-presidenten

samen met françoise van hombeeck

met hun hand rond de stam

bij de eerste boom

bleven di rupo & leterme nog onbeweeglijk

maar bij de tweede boom

was de sfeer blijkbaar zo goed

dat zij zowaar met de kinderen meedansten

de moeder van joe bleef alleen

in het midden staan

ze voelde zich te triest

om mee te doen

maar was wel blij

met die kinderlijke hulde aan haar zoon

weer zeiden we in drie kringen

hoe langer hoe luider & gemeender :

“hier begint een wereld opnieuw”

zij alleen zweeg

ooit waren we bij haar thuis

op verzoek van de aalmoezenier van hun zoon

het verhaal van de drie levens gaan doen

maar ze zei dat het voor haar & haar man

nog te vroeg was om erin te geloven

lang hield ze de boom nog omklemd

terwijl iedereen wegging

zou het dan toch kunnen waar zijn

niet alleen dat een wereld

hier opnieuw begon

maar dat zij ooit

hun zoon in een derde leven zou terugzien ?

waren deze beide bomen

tegelijk door de grootsten & de kleinsten van het land

zo vredevol & vreugdevol geplant

daar misschien geen voorteken van ?