bredene zaterdag 10 mei 2008
als je
vertrouwen
hebt
hoef je
niet
de
hele trap
te kunnen zien
om
de eerste
trede
te durven
betreden
martin luther king
lieverlevenleuze
604
zaterdag 10 mei 2008
vertrouwen
vrijdag 9 mei 2008
dagboek
Donderdag, 8 mei 2008
18u25
Bedenking bij een plezante Naamgeving
Je hoorde van een jonge vroedvrouw dat ze een kindje mee ter wereld had helpen brengen bij de familie Komen. Een meisje. En weet je hoe ze het noemden ? Klaartje.
@
dinsdag 6 mei 2008
zegenen
op
afstand
een oud-leerling van me
van meer dan een halve eeuw geleden
een van de twaalfjarige kartouchkes
van het sint-jozefscollege in turnhout
belde me onverwacht op
vanuit fontainebleau in frankrijk
waar hij al jaren woonde
hij was langzaam stervende
aan een ongeneeslijke ziekte
al hadden we elkaar al jaren niet meer gezien
toch was hij goed op de hoogte
van wat ik zoal deed
ik was enerzijds blij dat hij na zolang
op mij als priester beroep deed
maar anderzijds was ik er het hart van in
dat ik op zijn wens niet kon ingaan
meer dan vijf uur reizen heen & weer :
op één dag was dat niet te doen
& over twee dagen beschikte ik niet meer
op zo korte tijd
na overleg met zijn vrouw & zus
besloot ik hem te zegenen langs de telefoon
het was afgesproken dat zij
precies op middag zouden bellen
ook in viersel vieren we de middag
telkens als een heilig uur
een halfuur lang verbeidde ik in stilte
& onder enige spanning de telefoon
daar belde hij
mieke nam hem af & gaf hem mij door
zelf kon hij niet meer spreken
maar horen kon hij mij nog goed
zijn vrouw zou doén wat ik zou zéggen :
“ik zegen je ogen lieve herwig
opdat je weldra met je nieuwe ogen
ons nog liever zou mogen zien
dan je ooit in dit leven gedaan hebt
ik zegen je oren
opdat je weldra met je nieuwe oren
ons over de dood heen
nog beter zou mogen aanhoren & verstaan
dan je in dit leven altijd zo lief gedaan hebt
ik zegen je mond
opdat je weldra met je nieuwe mond
ons over de dood heen ons moogt blijven toespreken
woorden van bemoediging
wanneer wij het kwaad hebben
woorden van troost
wanneer we verdriet hebben om je heengaan
ik zegen je handen
opdat je weldra met je nieuwe handen
ons over de dood heen
moogt blijven strelen & omhelzen
ik zegen je voeten opdat
wanneer ook onze tijd gekomen is
om door de dood heen tegaan
je op je nieuwe voeten ons tegemoet moogt komen
gezonder blijer gelukkiger liever
dan je ooit in dit leven geweest ben
ga nu in vrede lieve herwig
maar liefst nog niet meteen...”
langs de telefoon kon ik het niet zien
maar volgens wat zijn vrouw zei
kwam er bij die laatste woorden
een blije glimlach op zijn gelaat
@
Vrijdag, 25 april 2008
05u10
Bedenking bij weer een nulste Wereld
Je was gisteren met Mieke gaan eten ergens aan de Schelde. Die plek is ons beiden al jaren heel dierbaar. Al van toen we daar met haar haar vijftigste verjaardag vierden en na het eten met de veerboot op en neer de stroom overstaken.
Je hoorde ineens van de waardin dat haar man erg ziek was. Ze vertrouwde het ons bij de afrekening onverwacht toe. Ze had haar man net terug naar huis gebracht en gezegd dat ze het nieuws aan ons zou meedelen. Die vond dat goed.
Je schrok er eerst van & stelde haar dan voor een wens (of zegen ?) over hen beiden te komen uitspreken. Een soort heilzame diepere huwelijkszegen dus.
Ze zou erover nadenken zei ze
& je dacht : weer een goed voorbeeld van “nulste wereld” : je gaat met mensen aan de oppervlakte om & ineens kom je iets over hun diepste te weten : de wereld van hun doorgaans voor je verborgen gehouden diepere wereld.
& je dacht terug aan die mevrouw de vrederechter voor wie je moest verschijnen en die bleek de moeder te zijn van de beste vriend van een jongen die je net begraven had, aan de taxichauffeur die je na een huwelijksinzegening terug naar huis voerde en onderweg vroeg of je voor hem en zijn vrouw ook zo’n huwelijk wou komen doen, aan die politieofficier die ineens in de spreekkamer de snikkende vader van een stervend dochtertje bleek te zijn, aan die priester-rhetoricaleraar die je bijstand kwam vragen om bij de bisschop te gaan bekennen dat hij ergens ver weg bordeelhouder geworden was...
@
Donderdag, 14 april 2008
16u12
Bedenking bij een heel ander Mannengeluid
Je hoorde op de radio het applaus na een conceret van het Vlaams Radiokoor. Bij dat handgeklap hoorde je ook geestdriftig mannengeroep
& je dacht terug aan een heel ander mannengeroep na de overwinning van Racing in Luik. Hoe heel verschillend geestdriftig mannengeroep toch kan zijn...
@
geven
gijzenzele vrijdag 9 mei 2008
wie
geeft
moet het
zich nooit
herinneren
@
wie
ontvangt
mag het
nooit
vergeten
hebreeuws gezegde
lieverlevenleuze
603
donderdag 8 mei 2008
dingen
erembodegem donderdag 8 mei 2008
vele dingen
zie je
honderd
ja
duizendmaal
voor je
ze
echt
waarneemt
christian morgenstern
lieverleuzeleuze
602
woensdag 7 mei 2008
dinsdag 6 mei 2008
gezelschap
essen dinsdag 6 mei 2008
ten lange leste
is
geen enkele begeerte
zo machtig
als
het eenvoudige verlangen
naar
gezelschap
lieverlevenleuze
600
maandag 5 mei 2008
t(v
bonheiden maandag 5 mei 2008
de
beste
manier
om
van elkaar
weg
te kijken
is
samen
naast elkaar
naar
teevee
te zitten
kijken
raho rahiti
lieverlevenleuze
599
zondag 4 mei 2008
hart
bonheiden zondag 4 mei 2008
alleen
met
het hart
kan je
goed zien
het wezenlijke
is
voor ogen
onzichtbaar
lieverlevenleuze
598
Abonneren op:
Posts (Atom)
