politieontmoetingen

het terugzien
van een
politieman

- 1 -

bij de verbossing van het witte kinderbos
onlangs in mechelen
vertelde ik aan de beide politiemensen
die ons met de bus kinderen
maar al te graag met hun loeiende motoren
over de e19 hadden begeleid
( gewoonlijk was het voor ongelukken
dsat ze de snelweg opmoesten )
dat wij twintig jaar geleden
bij onze allereerste boomplanting
op uitgerekend diezelfde plek
door diezelfde mechelse politie
nogal hardhandig waren opgepakt
haha lachte een van beide politiemensen
mij de hand schuddend :
weet u wie dat was ?
dat was ik hahaha
wat vond ik het zalig dat we mekaar
nu zo heel anders bij de hand namen als toen
hij blijkbaar ook

het terugzien
van een
politieman

- 2 -
de
zwaluw

gangsters worden na een overval
vanuit gent gierend & loeiend achtervolgd
door zeven wagens van de politie
zelfs een helikopter overvliegt hen

hun vlucht gaat over de snelweg
richting antwerpen waar ze
eens daar aangekomen
het verstand hebben
in de kleine straatjes te verdwijnen

maar wat de auto’ en de helikopter
niet vermochten
daar slaagden twee zwaluwen wel in
( zwaluwen zijn politiemannen per fiets ) :
ze reden de gansterwagen klem
& arresteerden de misdadigers

dat vonden wij als groene fietsers de moeite
om hen de groene graal toe te kennen :
een ereteken dat we jaarlijks overhandigen
aan verdienstelijke medestedelingen

op de waterput van quinten matsijs
op de handschoenmarkt voor de katedraal
overhandigden twee kinderen de groene graal
aan de twee zwaluwen
die zo goed hadden aangetoond
dat bruut geweld niet altijd
door ander geweld moet gekeerd zorden

gisteren waren mieke en ik uitgenodigd
ten huize van een oud-leerling
die vijftig jaar werd

als laatste gasten
kwam een echtpaar de tuin in
& wie bleek de man daarvan te zijn ?

een van de twee zwaluwen van toen

blij dat we waren dat we elkaar terugzagen

toeval bestaat niet hé ?


het terugzien
van een
politieman

- 3 -

nog een derde politieontmoeting
deden we vorige week
we waren nog maar pas uit ons vliegtuig gestapt
of we gezraakten verdwaald on de luchthaven
op zoek naar het spoorwegstation

nergens stond dat immers aangegeven

we moeten er wel erg zoekende uitgezien hebben
want we werden aangesproken
door een heer en een dame
die blijkens hun getoonde bewijzen
twee politiemensen in burger bleken te zijn

dat deed deugd zo onthaald te worden

bij het volgen van onze voorgangers
vertelde ik breeduit
over onze vroegere ervaringen met de politie
in de strijdtijd van de groene fietsers
hoe die altijd - hoe plichtmatig ook -
heel vriendschappelijk verliepen

na heelwat trappen en gangen
belandden wij uiteindelijk nabij het station

we bedankten onze beide gidsen
en vroegen hen de groeten te doen
aan onze meest-vertrouwde politieman
van in de groene fietserstijd
ene fernand koekelberg

hé ? schrokken ze plezant op :
dat is onzen baas

de gewone politieagent koekelberg
van indertijd was inderdaad ondertussen
commissaris-generaal
van de federale politie geworden

alweer bestond toeval niet