acht gelukkigheden

de
acht
gelukkigheden

het is voor mij deze week
de week van de acht gelukkigheden geweest
al ooit van de acht gelukkigheden gehoord ?
ik ook niet
tot ik ze deze week hoorde voorlezen
onder een begrafenismis :
“gelukkig de armen van geest...”
waar was dat heerlijke woord “zalig” gebleven ?
thuisgekomen hoorde ik de uitleg :
de kille hollanders uit de vertaalcommissie
hadden het vlaamse woord “zalig”
blijkbaar te wuft en te liederlijk gevonden
dus mocht het niet langer in de blijde boodschap
ik vond dit erg
& schreef er meteen een stukje over
voor ons eigen groene weekbladje :
geluk wens je iemand toe bij een kansspel
zaligheid bij een liefdesspel
& wat moeten we nu tegen jezus zeggen ?
wordt hij nu onze gelukkigmaker ?
ik stuurde het stukje op naar mijn eigen krant
& naar een heel katholiek weekblad
maar die hadden er geen oren naar
dan maar naar “het laatste nieuws”
kreegf ik nu toch niet meteen
een mail terug van de hoofdredacteur
luc van der kelen :
“zalig stukje
het maakte me echt gelukkig”
& hij nam het meteen op in zijn krant
gelukzalig vond ik dat

dat was mijn eerste gelukkigheid
van deze week
ik had er nog zeven andere
het begon al met een elisabethzegen
onder de catalpa aurea (gouden trompetboom)
in de oude brouwerij van viersel
de ouders hadden dat plekje gekozen
om hun wezentje in de schoot te laten zegenen
broer & zus kronkelden zich als takken
rond de schuingegroeide stam
& luisterden naar de zegening
van wat zij hun brusje noemden
want ze wisten nog niet of het wezentje
een broertje of zusje zou zijn
dan onder de berkeboom bij de zonnewijzer
een zoveelste huwelijksvoorbereiding
voor volgende week
dan naar het naburige ziekenhuis
voor een zegen over de dood heen
’s avonds naar het verjaardagsfeest
van een gestorven jongen
ik raad ouders altijd aan
niet de sterfdag maar de geboortedag
van hun jongen te vieren
dan heerst er een heel andere stemming
de dag daarop een begrafenis
die ik zelf mocht doen
& waarin ik uit het evangelieboek
het woord “zalig” las
ook al stond er “gelukkig” gedrukt
de dag daarop een doop rond de zonnetafel
de plaats waar ik drie jaar tevoren
de ouders had mogen trouwen
het moet niet alleen kim clijsters zijn hé
die in een tuin mag trouwen ?
alleen stonden er bij ons
geen lijfwachten voor de poort

maar ook buiten die godsdienstige gebeurens
had ik de laatste tijd
heelwat gelukkigheden
om niet te zeggen : zaligmakingen beleefd
bij de verbossing van het witte kinderbos
onlangs in mechelen
vertelde ik aan de beide politiemensen
die ons met de bus kinderen
maar al te graag met hun loeiende motoren
over de e19 hadden begeleid
dat wij twintig jaar geleden
bij onze allereerste boomplanting
op uitgerekend diezelfde plek
door diezelfde mechelse politie
nogal hardhandig waren opgepakt
haha lachte een van beide politiemensen
mij de hand schuddend :
weet u wie dat was ?
dat was ik hahaha
wat vond ik het zalig dat we mekaar
nu zo heel anders bij de hand namen als toen
hij blijkbaar ook
“zachthandigheid
maakt veel hardhandigheid goed”
hé : daar hebben we weer een nieuwe leuze
zie : zo maak je ook eens mee
hoe die ontstaaan
zalig hé ?

nog een andere gelukkigheid
beleefde ik deze week
ik heb de laatste tijd nogal geluk
met stralend-vrouwelijke ontmoetingen

op den kerkendijk kom ik voorbij
een witte camionette met verdonkerde ruiten
van binnenuit hoor ik gebons en geklop
en zelfs wat onverstaanbaar geroep
de wagen beweegt ook wat op zijn wielen
ik zie de sleutel op de deur zitten
maar krijg hem niet omgedraaid
en dus de blijkbaar-geklemde deur niet open
binnenin gaat het geklop en geroep maar verder
de wagen schudt zomogelijk nog meer
ik probeer nog eens en jawel hoor :
ik krijg de deur open
de stralende zij het dan ook franssprekende aanblik
van het te voorschijn-springende meisje
vegeet ik niet licht meer
in haar ogen had de blije dankbaarheid
het plots gehaald op haar donkere angst
daarnet in de bonzende wagen
merci monsieur merci merci
echt zalig vond ik dat

ik mag toch iéts aan mijn leven hebben hé ?