13 november 2007
geef
elkaar
de hand
wat is de oude brouwerij toch
een van die huizen
waar je mensen ten geschenke krijgt
zoals nu weer deze drie dagen :
21 studenten katholieke godsdienstleer
uit ‘den ham’ van mechelen
het mooiste mensengeschenk was
dat één zevende van hen
moslim was :
een jongen en twee meisjes
waarvan één fraai gehoofddoekt
ik vond ze mooi
& gezien ik op de leeftijd gekomen ben
waarop je dat onbevangen zeggen kan
ontviel het me als het ware :
wat ben jij mooi zei ik tegen het ene meisje
& tegen het andere met hoofddoek
jij allicht ook
maar ik kan er maar de helft van zien
je vroeg je eerst af : waarom volgen die moslims
katholieke godsdientsleer ?
ze weten immers dat ze toch nooit
katholieke godsdienstleraar kunnen worden ?
het eenvoudige antwoord was
dat ze het deden uit belangstelling
voor onze godsdienst
ze bewoonden huis en tuin
even grondig en werkzaam als alle anderen
ze volgden de monastieke dagorde
als alle andere vierselgangers :
om de drie uur samenkomen om te overleggen
over verder werk en huishouden :
hout zagen en vervoeren
struiken snoeien
schoonmaken
eten bereiden...
dé grote attractie was de mooie houten kar
de enig-overgeblevene uit heel de streek
alle andere karren van het dorp
hadden geen houten wielen meer
alle meisjes erop & de jongens
als heuse paarden maar trekken & duwen
zelfs de poort onderdoor & de straat op
de uitgelatenheid kende geen einde
net kinderen
was dit nog bezinning ?
jazeker :
uitgelatenheid kan goed met inkeer samengaan :
even later in het bakhuis gaan zitten
& bij den open haard
in stilte met elkaar schrijven
over de diepste dingen
des levens & des lichaams
wie verdrietiger is wordt nog verdrietiger
wie verbolgen is wordt nog verbolgener
wie verlangend is wordt nog verlangender...
‘net chatten’ zei er een
‘maar dan veel nabijer
& in alle opzichten warmer’
de drie moslims aanhoorden onze christelijke verhalen
net als hun katholieke medestudenten
& stemden er volledig mee in
meer & meer komen in de oude brouwerij
verschillende godsdiensten en levensopvattingen
in huis & tuin met elkaar
tot diepe overeenstemming :
wat hadden de de laatste tijd
al niet mogen meemaken ?
een én christelijk-én boeddhistisch huwelijk
op de brug over de middengracht
een vrijzinnige waal die in onze tuin
dus op vlaamse grond komt trouwen
met zijn christelijke vlaamse geliefde
een derwish bij de middagwijding
dansend bij gregoriaanse zang...
alle overtuigingen hebben hun diepste diepte
toch met elkaar gemeen ?
hoe luidt de helabaleuze ook weer ?
“het kan de berg niet schelen
langs welke kant hij wordt beklommen
als zijn top maar wordt bereiukt”
de moeilijkheid was de laatste dag
dat ik hen ook het laatste verhaal wou doen :
dat van brood en wijn
naar de mis zouden ze nooit gaan
een eucharistieviering bijwonen al evenmin
maar naar het verhaal van brood en wijn
wilden ze wel komen luisteren
ze waren met hun drieën in de keuken daarnaast
een heerlijk-arabische maaltijd aan het maken
& hadden dus alle redenen
om niet mee aan de grote tafel te komen zitten
in de eetkelder daarnaast
maar ze kwamen toch mee aanzitten
niet met drieën naast elkaar
maar tussen hun medestudenten in
ik had hen de ervaring verteld
van een medepriester-leraar
die bij het communie uitdelen
zowaar een moslimleerling
mee naar voor ziet komen
wat nu ? dacht hij
maar toen de jongen tot bij hem gekomen was
nam hij niet de hostie aan
maar gaf zijn leraar gewoon hartelijk de hand
ik had voorgesteld dit nu ook te doen
& ze gingen er van harte op in :
in plaats van het stuk brood
tot zich te nemen
gaven ze het aan de volgende door
& drukten toen de hand van degene
die het hen gegeven had
zo maakten ze ten volle deel uit
van het gewijde gebeuren
& dit tot hun eigen grote vreugde
een van hen zei daarna :
dit vergeet van heel mijn leven niet meer
als dit de ziel van ons christendom niet is :
het te kunnen delen met anderen ?
alle verschillen geven in viersel
elkaar de hand
Geen opmerkingen:
Een reactie posten