dagboek1611

dagboek 11/11

Deurne, 14 november 2007

18u15

* Op de parking voor den Delhaize

* Je wacht op Mieke die kaas is gaan kopen

* Je hoorde net op het nieuws dat minister Keule weigert

drie wetovertredende bugemeesters te benoemen

* Je kijkt naarbuiten naar de voorbijgaande mensen

of je denkt naarbinnen over vanalles na

Bedenking bij een nieuwe Bidstoel

Je komt er niet meer toe zoals zestig jaar geleden één uur lang op je bidstoel geknield te zitten. Hooguit elke avond voor het slapengaan amper één minuutje voor je dagelijks bijbelzinnetje

& je dacht : is deze autozetel niet je nieuwe bidstoel ?

@

Edegem, woensdag 14 november 2007

15u45

* Op weg naar UZA neus keel & oren *

Bedenking bij iets onaanwijsbaar Onheilspellends

Je had weer enkele aanvalletjes gehad.

Je voelde niet enkel de lichamelijke maar ook de geestelijke weerslag ervan

& je dacht : waarom voel ik dan telkens vanbinnen die angst voor iets onaanwijsbaar onheilspellends ?

@

Viersel, zondag 11 november 2007

18u30

* Gisteren is Mieke Vogels tot partijvoorzitter van Groen! gekozen

* In Viersel zijn 21 studenten godsdienstleer aangekomen voor een bezinning

* We lopen even langs bij Guido & Liliane

Bedenking bij BHV

Je keek naar de tennismatch van Justine Henin voor het wereldkampioenschap.

Je zag een supporter een belgische vlag dragen met daarop op elke van de drie kleuren de letters B H V.

Je begreep dat dat betekende Belgian Henin Victory

& je dacht : kon Brussel Halle Vilvoorde ook maar eens op drie uren tijds worden opgelost.

@

Viersel, zondag 11 novmber 2007

14u52

Bedenking bij een Geschenk voor het Huis

Je kreeg in Viersel 21 studenten-godsdienstleer uit Mechelen onder de poort binnen. Ze kwamen voor een driedaagse bezinning. Eén zevende van hen was moslim

& je dacht : wat een geschenk voor dit huis.

Kandonklaar, zaterdag 10 november 2007

12u17

* Je had in de hoofdkerk van Wommelgem

de uitvaartdienst mogen doen voor een verongelukte jongen van 21 jaar

* Het had al heel de tijd gestormd en nijdig geregend

maar toen we op het kerkhof aankwamen kwam ook de zon erdoor.

* Heel veel jonge vrienden waren meegekomen.

* Vader en broer hadden mee de kist tot bij het graf gedragen

* Nadat de kist gezonken was wou jij de mensen aarde aanreiken

maar er waren mandjes met rozenblaadjes voorzien

* Wat moest je doen ?

Bedenking bij wenende Handen

Je zag een na een de naar jou uitgestoken handen.

Je voelde je ontroerd door hun verscheidenheid te zien : heel ruwe en heel zachte, heel mannelijke en heel vrouwelijke, heel werkzame en heel zachtzinnige.

Je zag met je neerwaarts-gerichte hoofd de gezichten niet.
Je keek langs hun handen naar de gezichten die je niet zag.

Je voelde ineens wat je moest doen.

Je legde eerst wat rozenblaadjes op elke toegestoken hand

en dan pas wat van de natte aarde, die Mieke je toestak op een schopje

& je dacht : ook handen kan je zien wenen.

@

Borgerhout, woensdag 7 november 2007

21u12

* Vlaamse Commissie keurt BHV goed

* Daaropvolgende Waalse woede

Bedenking bij een ongehoorde Kus

Je keek op teevee naar de film “De Kus” van Hilde Van Mieghem.

Je bewonderde de heerlijke verfilming en de prachtige vertolking maar

je verstond er geen woord van.

Je bent dan ook al tachtig.

& je dacht : ik wacht tot “De Kus” op de Nederlandse teevee komt.

Die ondertitelt toch alle Vlaamse films ?

@

Borgerhout, 6 november 2007

9u12

* Op mijn kamer

* Bezoek van iemand die een werk maakt over waarden

* Regeringsonderthandelingen gaan laatste (dodelijke ?) bocht in

Bedenking bij Herinneringen na een halve Eeuw

Je herinnerde je onder dit gesprek over waarden dat je op het erf van de Oude Brouwerij plots bezoek kreeg van oud-leerlingen uit Aalst van 52 jaar geleden.

Je hoorde hoe ze met hun dames allerlei herinneringen aan je opriepen. Ondermeer dat je bij de doorgaans nogal losbandige carnaval van Aalst tegen hen gezegd had :

Onthou je wat meer

op Vastenavond

&

geniet wat meer

op Aswoensdag

& je was blij dat ze zich dat herinnerden

& je dacht : ook toén al moet ik verkondigd hebben wat ik de jaren van mijn professor Vanderkerken onder mijn drie jaar wijsbegeerte geleerd had : uitersten vullen mekaar altijd aan

& je dacht : zoals ik van mijn leraars iets heb meegedragen, zo hebben zij blijkbaar ook van mij iets meegdragen. Want als zij dat na een halve eeuw zich nog herinneren...

@